Portfolio
Mondriaan for Free
Vanuit een juist standpunt voor een zwarte trapleuning met op de achtergrond een rode branddeur, gele wandtegels, een wit binnenkozijn en het zwarte raamkozijn heb ik mijn eigen 'Mondriaan' gecomponeerd: abstracte beelden maar herkenbaar voor iedereen.
Lines of Growth
Wat langzaam groeit is vaak het hardst. Dit geldt zeker voor bomen langs de koude kusten van onze aarde. Verweringsprocessen voltrekken zich hier langzaam en resulteren in een bizar lijnenspel van barsten, scheuren en natuurlijke groeipatronen van de eens trotse boom. Het leven is geenszins verdwenen uit het hout getuige de kleine gaatjes waarmee de boktor zijn aanwezigheid kenbaar maakt en daarnaast zorgen korstmossen voor een subtiele kleurschakering.
Lines of Flow
panta rhei [Gr. (alles stroomt)], alle dingen veranderen voortdurend, alles is steeds in wording (stelling van Heraclitus ( ± 500 v. Chr.)).
Mijn interpretatie van stroming, in hout: jaarringen rond een knoest; in zand: een opgedroogde modderpoel en sediment in een rivierbedding; in gesteente: gestolde lava gekristalliseerd tot graniet; in water: tot ijs geperste eeuwenoude sneeuw; in water: golven veroorzaakt door een passerend vaartuig.
Glasstilleven
Albert Renger-Patzsch, een fotograaf van glasstillevens, is een representant van de 'Neue Sachlichkeit', een kunststroming waarin 'das Ding an sich' in het middelpunt van de belangstelling staat.
Het fotograferen van glas is een ware uitdaging met name wat betreft hinderlijke spiegelingen en reflecties te vermijden. Met 'bright-field' verlichting wordt nadruk gelegd op donkere contouren en met 'dark-field' verlichting juist op heldere contouren van het glazen voorwerp en hiermee komen gewenste spiegelingen en reflecties volledig tot hun recht.
Verlaten
Het voormalige militair hospitaal 'Fort Chartreuze' is overgeleverd aan de gesel van de elementen; en de tand des tijds doet gestaag zijn invloed gelden: de eens solide vesting verandert langzaam in een gammele bouwval. Over blijft een fotogeniek object met hoge licht-donker contrasten, waarbij een gang zich als doorkijkje manifesteert en trappen verworden tot symmetrische 'stairways'. Het intense tegenlicht in combinatie met de rauwe zwart-wit weergave verleent deze serie een extra dramatiek en zeggingskracht.
Eenzaam
Ginds op de einder biedt een eenzaam huisje in een desolaat landschap bescherming tegen weer en wind. Echter, gure winden en gutsende regen doen hun gestage werk en tasten de huiselijke sfeer aan en bezorgen de (tijdelijke) bewoners een ontheemd gevoel.
Coachingstraject
Tijdens het Coachingstraject 2016-2017, onder begeleiding van Marjolein van Hout (www.marjoleinvanhout.nl), raakte ik geïnspireerd door twee kunstenaars, de Schotse schilder Callum Innes en de Japanse fotograaf Hiroshi Sugimoto. Callum Innes schildert rechthoekige vlakken in verschillende lichte en donkere kleuren om er vervolgens met een in terpentine gedoopte kwast verticale en horizontale lijnen in aan te brengen. Dit lijnenpatroon heeft opvallend veel gemeen met natuurlijke erosieprocessen door water en wind. Water en wind zijn ook de elementen die Hiroshi Sugimoto fotografeert, vergezichten die enkel bestaan uit zee en lucht onder verschillende licht- en weerscondities.
Tijdens het proces van beelden verzamelen en fotograferen heb ik de stijlen van Innes en Sugimoto gecombineerd tot mijn eigen stijl die zich het beste laat omschrijven als een abstracte kijk op architectuur, stilleven, en landschap waarin licht-donker, toon en kleur, textuur en structuur, en symmetrie en spiegeling , veelgebruikte beeldelementen zijn. De samengestelde foto's representeren niet de werkelijkheid zoals men deze ziet, maar zijn opgebouwd uit realistische beelden die samen een imaginair geheel - een Gesamtbild - vormen, ontsproten aan mijn fantasie en ontleend aan Innes' en Sugimoto's stijlkenmerk.
De titel van deze serie luidt "L A N D M A D E S", refererend naar een samengesteld 'landschap', waarin of een horizon te herkennen is, of waarin de tand des tijds zichtbaar is, of waarin de mens zijn aanwezigheid kenbaar maakt.
Een Huid van Staal
Ik zie ik zie, wat jij niet ziet, en de kleur is ..., een bekend raadspelletje uit mijn kindertijd. In deze serie luidt het antwoord 'rood-bruin', het pantser van de warmtekrachtkoppeling-centrale op het Utrechtse universiteitsterrein 'de Uithof'. In deze serie heb ik me laten leiden door krachtige diagonalen en lijnen, harde vormgevende schaduwen, en een kenmerkende textuur van het roestige staal welke geaccentueerd wordt door het strijklicht.
Het opvallende licht en de scheve muren en dekplaten in combinatie met een subtiele uitsnede zorgen voor een rechthoek bestaande uit vijf verschillende veelhoeken ieder met zijn eigen kleur roest.
Abstract Black & White
Abstract Color
Nature
Architectural
Kyrie
